The Library
To, co powszechnie uważamy za składowe „ja”, to idea, która zmienia się z roku na rok. To jest osobiste „ja”. Ale to, co czujemy najbardziej intymnie jako zawsze obecne we wszystkich tych różnych ideach „ja”, to znaczy w sensie bytu, istnienia, nigdy się nie zmienia. To właśnie jest naszym prawdziwym i trwałym „ja”.
6.8.2.1To, co twierdzi, że jest „ja”, okazuje się być tylko jego częścią, mniejszą częścią, a nie prawdziwym „ja”. To kompleks myśli.
6.8.2.7To poczucie „ja” może być związane z ciałem, emocjami i myślami – których całością jest osobiste ego – lub przeniesione w głębokiej medytacji do pozbawionego korzeni źródła bytu, którym jest Wyższe Ja; lub może kojarzyć się z obydwoma, gdy jeden będzie rzeczywistością, a drugi cieniem rzeczywistości.
6.8.2.9Ego to nic innego jak cień… słowo, którego samo znaczenie „umieścić na zewnątrz” jest również metafizycznie prawdziwe. Albowiem ten, kto pogrąża się w jego świadomości, stawia się poza świadomością Wyższej Jaźni.
6.8.2.29,Nie ma niezależnie istniejącego ego, a jedynie szybki ciąg myśli, który tworzy proces „ja”. Nie ma odrębnego bytu tworzącego osobistą świadomość, a jedynie ciąg wrażeń, idei, obrazów krążących wokół wspólnego ośrodka. To ostatnie jest całkowicie puste; poczucie, że coś tam jest, pochodzi z zupełnie innej płaszczyzny - z Wyższej Jaźni.
6.8.2.31Jeśli utożsamia się z ego jako realnym bytem samym w sobie, a nie jako kompleksem myśli i tendencji, którym w rzeczywistości jest, zostaje złapany w sieć iluzji i nie może się z niej wydostać.
6.8.2.33
19 Dec 2010
16 Oct 2021
30 Oct 2021
28 May 2021
25 Oct 2010
25 Aug 2021
The notebooks are copyright © 1984-1989 The Paul Brunton Philosophic Foundation
This site is run by Paul Brunton-stiftelsen · info@paulbruntondailynote.se